درد دوری

درد دوری

سبک نکرده دلمو گریه ،برای دیدنت

آرزوهام تمام شدن،تو حسرت ندیدنت

روزای تکراری من، انگار تمومی نداره

بدون تو، بی کسی هام ،طاقت دوری نداره

کجا برم ؟به کی بگم؟قصه ی ما تموم شده

تواین سکوت لحظه ها،داشتنت آرزوم شده

خدایا اگه هنوز بیادمی،بدون براش دلواپسم...

خدایا نذارکه باورم بشه دیگه بهش نمیرسم

خسته شده نگاه شب،ازدیدن اشکای من

چی مونده جز گذشته هام بدون تو برای من؟

بیا که پایان منه لحظه ی بی تورفتنم

تو انتظار هر نفس،در انتظار مردنم

میخوام بگم دوستت دارم ولی روم نمیشه

میخوام بگم دوستت دارم ولی روم نمیشه
این دل بیقرار من یه لحظه آروم نمیشه


میخوام بگم دوست دارم میخوام که با تو بمونم
شعرای عاشقونمو فقط واسه تو بخونم

میخوام بگم دوست دارم هر جا باشی هرجا باشم
تو شادی و توی غما میخوام کنار تو باشم

میخوام بگم دوست دارم بگم تو قلب من تویی
اگه که درمون ندارم بدون که درد من تویی


میخوام بگم دوست دارم یه عالمه خیلی زیاد
شب که بهت فکر میکنم من دیگه خوابم نمیاد


میخوام بگم دوست دارم میخوام که اینو بدونی
اگه نمیتونم بگم اینو تو شعرام بخونی 

دهکده عشق (مریم حیدرزاده)

کاش در دهکده عشق فراوانی بود
                                             توی بازار صداقت کمی ارزانی بود 

 کاش اگر گاه کمی لطف به هم میکردیم 
                                            مختصر بود ولی ساده و پنهانی بود
کاش به حرمت دلهای مسافر هر شب 
                                          روی شفاف ترین خاطره مهمانی بود
کاش دریا کمی از درد خودش کم می کرد 
                                        قرض می داد به ما هرچه پریشانی بود
کاش به تشنگی پونه که پاسخ دادیم
                                               رنگ رفتار من و لحن تو انسانی بود
مثل حافظ که پر از معجزه و الهامست 
                                         کاش رنگ شب ما هم کمی عرفانی بود
چه قدر شعر نوشتیم برای باران
                                               غافل از آن دل دیوانه که بارانی بود
کاش سهراب نمی رفت به این زودی ها 
                                            دل پر از صحبت این شاعر کاشانی بود
کاش دل ها پر افسانه ی نیما می شد 
                                            و به یادش همه شب ماه چراغانی بود
کاش اسم همه دخترکان اینجا
                                                   نام گلهای پر از شبنم ایرانی بود
کاش چشمان پر از پرسش مردم کمتر 
                                            غرق این زندگی سنگی و سیمانی بود
کاش دنیای دل ما شبی از این شبها 
                                     غرق هر چیز که می خواهی و می دانی بود
دل اگر رفت شبی کاش دعایی بکنیم
                                              راز این شعر همین مصرع پایانی بود  

                     

ابن سینا و جوان عاشق

در کتاب «نابغه شرق» که حکایت‌های دوران جوانی «ابن سینا» در آن نقل شده، آمده است که شهریار جوانی، ناگهان در بستر بیماری افتاد، هیچ نمی‌خورد و تنها در حالت تب، هذیان می‌گفت و کلمات بی‌معنایی به زبان می‌آورد. «ابو علی سینا» را به بالینش آوردند، وی پس از معاینه و دقت به کلمات پراکنده‌ای که در طی هذیان بر زبان می‌آورد، ناخوشی وی را «عشق» تشخیص داد!

«ابن سینا»، یازده مرحله «عشق» را به صورت زیر تشریح می‌کند:
اول: دوستی که موانست ساده و بی‌آلایشی بیش نیست،
دوم: علاقه که مرحله مهرورزیدن قلبی دو فرد به یکدیگر است،
سوم: کلف و آن دوره تشدید محبت نسبت به معشوق است،
چهارم: عشق محسوس که علاقه و ارادت زائد بر مقدار محبت را می‌رساند،
پنجم: شعف یعنی مرحله احتراق قلب در نتیجه افزایش عشق به دلدار،
ششم: شغف؛ ازدیاد بی‌حد محبت است تا نفوذ در جدار دل و روان عاشق،
هفتم: جوی؛ مهر و محبت باطنی نسبت به معشوق است،
هشتم: تیم؛ مرحله‌ای است که عاشق از دلدار ظاهرا دوری می‌گزیند و در طلب معشوق خیالی که مخلوق فکر و خلجان روحی اوست، بر می‌آید،
نهم: تبل؛ در این مرحله از عشق، بر اثر شدت علاقه به دلدارش، ناتوان و بیمار شده و نیروی حیاتی او به کلی سقوط می‌کند. اشتهای بیمار به غذا یا هر نوع دلبستگی به زندگی از بین می‌رود و بر اثر عدم فعالیت جهاز هضم و اخلال گردش خون در رگها و نرسیدن مواد حیاتی به اعضا و اجزای بدن، به تدریج تمام نیروی او تحلیل می‌رود،
دهم: تدلیه و آن مرحله‌ای است که عاشق بر اثر بحران‌های روحی، قوای عاقله خود را از دست می‌دهد و
یازدهم: هیوم که آخرین مرحله عشق است. در این دوره عاشق در معشوق فانی می‌شود و در عالم جز او کسی را نمی‌بیند و نمی‌جوید.
شهریار قصه ما چون همیشه از جنس لطیف بیزار و از آنان رویگردان بود و برخوردی با آنها نداشته، با دیدن «نازنین» نامی همانند پنجه آفتاب، یک راست به مرحله نهم می‌رود. خوشبختانه « ابن سینا»، حالش را دریافته، «نازنین» بانو را یافته و به بالینش می‌آورد و They lived happily ever after!

اس ام اس های عاشقانه

.

هر نُتی که از عشق سخن بگوید

زیباست

حال سمفونی پنجم بتهوون باشد

یا زنگ تلفنی که در انتظار صدای توست . . .

.

.

.

مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم

با خیال او ولی تنهای تنها میروم

در جوابم شاید او حتی نگوید کیستی

شاید او حتی بگوید لایق من نیستی

مینویسم من که عمری با خیالت زیستم

گاهی از من یاد کن ، حالا که دیگر نیستم . . .

.

.

.

هیچ خاری در سایه ی گل ، احساس خاری نمی کند

تقدیم به گل روزگار . . .

.

.

.

دل بی تو درون سینه ام می گندد

غم از همه سو ، راه مرا می بندد

امسال بهار بی تو یعنی پائیز

تقویم به گور پدرش می خندد . . .

.

.

.

ابرچشمم به هوای رخ تو بارانیست

مثل دریای دلت دیده من طوفانیست

یک نظر کردی ودل گشت اسیرت اینک

پشت مژگان دو چشمت دل من زندانیست